اگرچه پژوهش از نگارش شفاف و مستقیم سود میبرد، معمولاً وفاداری به شیوههای نگارش آکادمیک منجر به ارائهی عبارتهای خشک و رسمی میشود. به طور معمول شفافیت در نگارش آکادمیک کم است و در نتیجه، نویسندگان متون آکادمیک اغلب متونی را ارائه میدهند که خوانش و درک آنها مشکل است. این گونه متون انسجام و جریان منطقی ندارند و تمرکز مخاطب از موضوع اصلی پژوهش منحرف میشود. این مشکلات معمولاً براثر بیتوجهی به یک هدف مشترک رخ میدهند؛ این هدف شفاف کردن محتوای مقاله است. برخی از ویژگیهایی که متن آکادمیک را پیچیده و اطنابآمیز میکنند عبارتند از:
- تأکید بر افعال استاتیک (static verbs)
- تأکید بر اسامی انتزاعی (abstract nouns)
استفادهی مکرر از افعال استاتیک و اسامی انتزاعی منجر به اسمسازیو کاهش شفافیت در نگارش آکادمیک میشود.